- юарлымаш
- сущ. от юарлаш1. галдёж, гомон, шум, гвалт; нестройный крик. Идым велым шоктышо юарлымашым колят, Илюш чарналтен шогале. А. Пасет. Услышав со стороны гумна галдёж, Илюш остановился.2. ликование, торжество, восторг. Прилуки – йӱ к-йӱ ан да куанен юарлымаш дене тич темше украинский ола. Е. Кошевая. Прилуки – украинский город, наполненный (до предела) шумом и весёлым ликованием. Ср. юарлыме.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.